ارزشیابی استاد از دیدگاه اساتید و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جهرم

سابقه و هدف: یکی از متداول ترین روش هایی که در بیش تر کشورها و از جمله ایران جهت تعیین میزان موفقیت یک استاد در رسیدن به اهداف آموزشی صورت می گیرد ارزشیابی اساتید از دید دانشجویان است. از آنجایی که شناخت نقاط قوت و ضعف این نوع ارزشیابی از دید مشتریان اصلی آن یعنی اساتید و دانشجویان نقش مهمی در ارتقاء کیفیت آموزشی دارد، این مطالعه بدین منظور طراحی شد. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه مقطعی است که در سال 1385 در دانشکده علوم پزشکی جهرم صورت گرفت و 100 نفر از دانشجویان و 35 نفر از اساتید در این تحقیق شرکت نمودند. 2 پرسش نامه مجزا که روایی و پایایی آنان به اثبات رسید مورد استفاده قرار گرفتند. در این پرسش نامه ها نقطه نظرات اساتید و دانشجویان در خصوص ارزشیابی استاد مورد پرسش قرار گرفت. داده ها پس از جمع آوری توسط نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: 9/70 درصد از اساتید از روش ارزشیابی استاد توسط دانشجو بطور کلی راضی بودند. 6/48 درصد از آنان اعلام نمودند که نمره بدست آمده از فرم های ارزشیابی در کیفیت تدریس آنان مؤثر است. 8/48 درصد اساتید معتقد بودند دانشجویان در تکمیل فرم های ارزشیابی اغراض شخصی را دخالت می دهند. 60 درصد اساتید روش خود سنجی را به عنوان روش مکمل ارزشیابی معرفی کرده بودند. در مورد دانشجویان 6/76 درصد اعلام نمودند که مهارت های ارتباطی اساتید در ارزشیابی آنان مؤثر است. در خصوص تأثیر شوخ طبعی اساتید این رقم 5/57 درصد بود. 4/67 درصد تأثیر مسائل و اغراض شخصی خود را تکمیل فرم های ارزشیابی کم اهمیت می دانستند و 9/60 درصد دانشجویان سخت گیری در امتحانات را با نمره کم ارزشیابی مرتبط می دانستند. نتیجه گیری: یافته ها حاکی از این است که اکثریت اساتید با اصل ارزشیابی موافق بوده اند و با در نظر گرفتن این که ارزشیابی استاد تحت تأثیر عوامل مختلف قرار می گیرد. بهتر است از سایر روش ها نظیر ارزشیابی از همکار، خودسنجی و ارزشیابی میزان یادگیری دانشجویان استفاده شود. همچنین با توجه به تفاوت یافته ها در این خصوص در مطالعات دانشگاه های مختلف طراحی یک روش مشترک و دقیق در سراسر کشور ضروری به نظر می رسد.